fauna

el payaso no soy yo, 
sino esta sociedad monstruosamente cínica 
y tan puerilmente inconsciente
que juega al juego de la seriedad 
para disimular su locura. Salvador Dalí.

a espera

subsistencia,

existencia

e demais -encias

que ignoras 

oportuno.

copia da integración

- Minino de Cheshire, ¿podrías decirme, por favor, qué camino debo seguir para salir de aquí?

- Eso depende en gran parte del sitio al que quieras llegar - dijo el Gato.

- No me importa mucho el sitio... - dijo Alicia.

- Entonces tampoco importa mucho el camino que tomes - dijo el Gato.

- ...siempre que llegue a alguna parte - añadió Alicia. Lewis Carroll.

*

non.
renego da
perda de grafías
e tinta
e tempo
e horas
e días
e anos.

disque quero coller os negativos
e marchar.
marchar lonxe,
moi lonxe,
para positivar na foto-síntese

ou no portaluvas.
tanto me ten.

subsistencia

desde muy niño
tuve que interrumpir mi educación
para ir a la escuela. Bernard Shaw.

desviación óptica

non saber

véxase gusto pola indiferencia

da sensación do inútil como reacción que nos leva á realidade
baixo a prepotencia do tempo

que define hologramas
que constitúen a vida
que se esgota
na propia fundación;

onde serei eu quen se manteña en standby.

*

algún día recoñecerei por causa os vidros,
que estaban húmidos e mollaban a lente.

toda

and if I was pure, you know I would
and if I was yours, but I'm not. Arcade Fire.

*

comecemos
por decatarnos de que a choiva molla
e por cederche o último valse
na fotografía do álbum.

ti tes os ollos.
eu, a preguiza do gato.

agora é teu.
todo o que existe.

a vida como complemento indirecto

e logo
disque lle doia a cabeza
e foise deitar.

nunca espertou.

*

sempre me pareceu ridículo
iso de ver os cemiterios fermosos 
unha soa vez no ano.


mellor
ser produto
da combustión propia.

temporal

odio cuando te vas llevándome
y yo me quedo.

*

outono que sabe a ti,
coa harmónica oxidada de tanta choiva

ou de tanto vento que fixo dos soños unha realidade

coma a que,
nos nosos días,
significan as cores molladas das follas que
caen

en novembro.

atmosfera

gústanme os luns cando son hipócritas.
porque chove
e podo comer galletas
e poñer o xersei azul.

porque podo pensar cos pés
se a mente non camiña.

*

sobredose de osíxeno,
mellor deixar de respirar un tempo.

dilatación

ela,

eterna.

dexeneración da prudencia, negabas

agora é
cando ti caes
e eu emprego a xiz da cor amarela
para debuxar baixo a cama
o límite da auga que choveu en outono.

para debuxar
os unicornios.

unha vez

pechar os ollos.

intentar ser paciente será a fórmula para facer das bágoas esperanza.

mundo,
escala cromática
e melancolía afíns
fronte a non-carencia do mañá.

coma Dublín,
no pasado da nosa música.

prevalece a unión da mesma,
ambos semellamos atopar o motivo
dunha escusa máis ca necesaria
para a nova liña que nos define.

xuntos.
separados.
sentimento de escepticismo que nos dá nome.

que se...?

*

é  a posibilidade da renuncia o que nos fai reais.
a mirada do interior,
co recordo exento de termos
e portador dunha eminente sinceridade.

a nosa sinxeleza define os trazos da non-vontade
do acorde chamado fraxilidade.

*

sentir é o que nos fai precisar.
precisar é o que nos fai antónimos da independencia.

da independencia do que non son.
do que non serás.
do que sentimos-precisamos-queremos
imaxinar. 

só unha vez.

pro-nometizaxe

gusto de vivir na gramática dos sentimentos,
sostendo a fugacidade nas mans. 


eu,
inconformista.
pirómana. 
politicamente incorrecta. 
vertixe aos pés na terra. 
caotismo neutral. 


gardo nunha caixa de papel a evolución, 
35g de naftalina e recortes dos xornais do 94. 

conservo palabras en formol. 
e conservo a súa fodida esencia; 
a del. 

o blues soa a morte
na insurreción.

sopa de letras

tragar as verbas

para logo cuspilas

en grafías exentas do son.

erro 404

afán da túa hipocresía.
ollos de vidro.

non - di nai.

o inferno é quente de máis,
por iso o diagnóstico médico.
o consumo deriva no 75%.
droga.

non - di nai.

dexeneración da xeración.
non o entendes.
o des- de -control.

non - di nai.

lidiar co cheiro a merda da ética moral.
finxir diante do espello
para semellar ser túa.

non - di nai.

ser o que non son.
non ser o que son.
saudar sorrindo.

non - di nai.

pecharse recíprocamente
no abismo da post-inocencia gráfica.
incrementar a ira.

non - di nai.

non
dígolle eu
á impotencia.

27º

the best thing for that fish
would be if he could just drive
steadily forever. Me and you and everyone we know.

*

os contrastes son etéreos,
no seu defecto.

neón desapare,
evapórase na auga.
betta devora a alfa
e o demais é criticado polo abc.

as plantas murchan por 100ml de fosfato
e as vibracións irrompen contra a xanela outra vez.

fica con ollos de in-solvencia mentres verten
o pirmeiro litro de naftalina.

líquida morte por 4'99.

auga
quente - fría.

30 minutos para que o peixe afoge.

pirómana

in war, unlike chess,

rules can be changed.

truces can be called.

the greatest of enemies 
can become the best of friends.
in war there is hope. The Sarah Connor Chronicles.

*

quererte.

odiarte.

nunca os antónimos resultaron ser tan sinónimos.

os fotogramas non arden,

consúmense cada vez que tiramos unha fotografía.

coma o flash, 

que quebra en pequenos recordos.

relevar.

irrelevar.

revelar ou gardar nunha caixa de cobre.

a inercia pode chegar a ser artificial.

coma os fotogramas.

onde a ironía queda omisa tras o sorriso.

ese que detesto co termo antónimo.

son(s)

Bach era un sentimentalista.

contoumo un día de choiva,
deses nos que xea o sol e fai vento con nubes.

mágoa que dera en chover nas nubes do café
e agora o vento se evaporase.
coma a choiva,
que emite radiacións
e molla.

- dedícate a mollar palabras, coma min.
dicíame.

*

nin el nin eu somos quen de dicilo todo nun silencio
nin de silencialo todo nunha palabra.
coma Bach.

mollóusenos a choiva, máis nada.
a el coa música.
a min coas palabras.

*

son(s) silencio.
saber o que sei
antes de non sabelo xamais.

en órbita

a Marte
e aos demais verbos irregulares.

*

igual non hai significado contiguo a un significante.
poida que todas as normas existentes
non concorden co respectivo adexectivo
na gramática dos sentimentos.

beberte
sorbo
a
sorbo
non
concorda.

o universo torna universal
co pracer de soster a fugacidade entre as mans.

definimos dun trazo a insurrección
por non poder pintar un mural
coas cores do arco da vella.

falamos da vertixe ao chan da habitación contigua
e de facer o que non se fai.

baixa o telón

un lugar onde
o eu
ten por significado protección 

ou mesmo autoridade 

a dun modo anárquico sen lei ou lexislación infinda.

un lugar onde
o eloxio
é o da lentitude da imprecisión 

e pretensión da profundidade.

un lugar onde
o tacto
é dono das unllas.

un lugar onde
o mirar
induce á restauración-revolución-evolución. 

un lugar onde
o ti e o eu 

veñen dados pola submisión das palabras. 

un lugar onde
ninguén 

é dono do baleiro cheo do cheiro a Earl

o mesmo Earl Grey dos fotogramas.

un lugar onde
o quérote 

é tan só recendo a violet carson.

por ti, 

por min, 

por el, 

por todos 

os que fomos merecedores 

da caixa de Pandora, 

xúrame que te manterás iñorante 

nos vidros da esencia allea,                                                                                         

e serei

feliz.

sorpresa

you tell me that silence

is nearer to peace than poems

but if for my gift

I brought you silence

for I know silence

you would say

this is not silence

this is another poem

and you would hand it back to me. Leonard Cohen.

menú do día

da vil inocencia
e da vacua metamorfose de Houdini.

flexibilidade moral.
versátil escapismo.
impetuosidade escéptica e superficialidade apática.
de beber,
recendo a violet carson, 

s'il vous plaît.

*

os artistas menten para dicir a verdade.
queres saber que é o ceo vermello?

un vello pretérito aristócrata.

dixo o barman.

os oito erros

L U M E

*

tan só vexo un.

por iso prefiro os

sudoku, 

encrucillado ou 

sopa de letras no xornal.

xoguemos 

ao aforcado.

H _ M E

eu digo o O.

adeus elegancia

mágoa que o xeo da bebida se evapore.
e quen son eu para deter os telépatas?

*

ata a choiva
optou por ser Jack Daniel's Tennessee Whiskey
cando a traxedia vén cantada por Shakespeare
de xeito universal.

que foi diso da ética moral
que viña de balde cos 70cl?

deixemos que chova
e bebamos da auga para sermos
dandy sen gabán impermeable.

bebamos todos
da choiva etílica.

dato irrefutable: Hegel dicíao para gustar

é

por non haber en existencia nada trivial
polo que conservo
pequenas doses de vapor de auga.

para
soprar
facendo
burbullas
coa musicalidade
das túas grafías e ver
como estas voan
á vez que os sons do ar
as impulsan ata os límites
do infindo.

e é
que,

con todas as túas verbas,
creo gramáticas de
palabras 'solipsistas'
que choran

choiva núa.

en decadencia

oh,
so it's back to pretending
we're human again?

*

daquela

tentarás liberarme

das dagas da insensibilidade

a través dun abismo

de abstinencia?

eu só pregunto.

arduo

coido
que optaches por te converter
nun deses lepidópteros radioactivos
afogados en zume de laranxa.

*

din que chove,
mais só vexo auga
derreténdose en po,

camiño da discordia.