o punto onde todo estoupa
4.11.11
temporal
odio cuando te vas llevándome
y yo me quedo.
*
outono que sabe a
ti
,
coa harmónica oxidada de tanta choiva
ou de tanto
vento
que fixo
dos
soños unha realidade
coma a que,
nos nosos días,
significan as
cores
molladas das follas que
caen
en novembro.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Publicación máis recente
Publicación máis antiga
Inicio
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Ningún comentario:
Publicar un comentario