o punto onde todo estoupa
6.11.11
a vida como complemento indirecto
e logo
disque lle doia a cabeza
e foise deitar.
nunca espertou.
*
sempre me pareceu ridículo
iso de ver os cemiterios fermosos
unha soa vez no ano.
mellor
ser
produto
da combustión propia.
Ningún comentario:
Publicar un comentario
Publicación máis recente
Publicación máis antiga
Inicio
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Ningún comentario:
Publicar un comentario