recordar los finales
no nos deja imaginar
cómo sería empezar. Mikel Izal.
*
somos a colisión
das liñas de fuga,
a converxencia do espazo
na distancia.
somos a espera
e a proclama do cambio,
resistencia
e silencio.
es ti?
se o es,
conta os quilómetros e,
se me oes,
vérsame na puntualidade.
eu póñonos voz
cando a distancia é o camiño
que nos leva
a calquera outra parte.
*
o espazo é relativo
o espazo é relativo
cando o cambio é a distancia
que nos une.
que nos une.
canto camiño levas
andado pensando o mesmo ca min?
Ningún comentario:
Publicar un comentario