o punto onde todo estoupa
16.7.13
peza a peza
ás veces,
é obriga reintegrarse nun mesmo.
ser cohesión dos anacos que nos restan;
heteroxéneo crebado mais incondicional do todo.
recollerse
peza a peza.
*
está ben.
a vida non será perfecta,
senón vivida.
8.7.13
apoplexía póstuma
non non-querer,
senón querer-non-querer
.
aí, mestría do idealismo;
apoloxía do engano a un mesmo.
manifestas,
materialismo substituto na terra
do que Karl lles dixo.
*
prometíanos realidade fundamental.
prometíanos ácratas
do incondicional.
agora,
polisón da falacia en que navega.
da terra,
convicto materialismo categórico.
Publicacións máis recentes
Publicacións máis antigas
Inicio
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)