7.8.18

a casa vella


dentro
non hai cousas que nos recorden.

a memoria toda
repousa, unicamente,
no debuxo da pedra;
no frío do silencio
que move as contras en agosto.

*

a casa vella non é un lugar.
a casa vella é
a xente que a deixou baleira.

*

cada vez que abro esta porta
sei que o que chamamos fogar é,
en realidade,
a xente que nos habita.