o punto onde todo estoupa


6.2.18

apnea


non gardamos silencio;
o silencio gárdanos.

*

durmir no desastre
é difícil cando
a humidade corroe
o corpo
e abre nel as feridas do inverno.

o frío,
presaxio da guerra.
enfermidade.

tantas veces
o silencio
é a arma
que aprovisiona.



delimita Theresa Pérez ás 23:53 Ningún comentario:
Enviar por correo electrónicoBlogThis!Compartir en XCompartir en FacebookCompartir en Pinterest
Publicacións máis recentes Publicacións máis antigas Inicio
Subscribirse a: Publicacións (Atom)
A miña foto
Theresa Pérez
a necesidade de crear, principio da liberdade.
Ver o meu perfil completo
penso que a poesía
é un xeito de fuxir da barbarie.

Lois Pereiro

tráfico

  • ▼  2018 (3)
    • ►  8 (1)
    • ►  4 (1)
    • ▼  2 (1)
      • apnea
  • ►  2017 (2)
    • ►  9 (1)
    • ►  4 (1)
  • ►  2015 (5)
    • ►  10 (1)
    • ►  7 (1)
    • ►  2 (2)
    • ►  1 (1)
  • ►  2014 (3)
    • ►  10 (1)
    • ►  9 (1)
    • ►  8 (1)
  • ►  2013 (16)
    • ►  11 (1)
    • ►  8 (1)
    • ►  7 (2)
    • ►  6 (1)
    • ►  5 (3)
    • ►  4 (2)
    • ►  3 (4)
    • ►  2 (1)
    • ►  1 (1)
  • ►  2012 (27)
    • ►  12 (2)
    • ►  11 (2)
    • ►  10 (4)
    • ►  9 (2)
    • ►  8 (4)
    • ►  7 (1)
    • ►  6 (3)
    • ►  5 (3)
    • ►  3 (3)
    • ►  2 (2)
    • ►  1 (1)
  • ►  2011 (27)
    • ►  12 (4)
    • ►  11 (5)
    • ►  10 (6)
    • ►  9 (3)
    • ►  7 (4)
    • ►  6 (2)
    • ►  5 (1)
    • ►  4 (2)
Licencia de Creative Commons
Este obra está bajo una licencia de Creative Commons Reconocimiento-NoComercial-SinObraDerivada 3.0 Unported.
Tema Simple. Con tecnoloxía de Blogger.